آشنایی با استایل‌های دهه 1940

در  اوایل دهه 1940 با وقوع جنگ جهانی اول عملا مسئله انتخاب لباس و استایل به حاشیه رانده شد. زنان و مردان به جای پرداختن به مدل لباس و سبک استایل خود اغلب یونیفرم می‌پوشیدند و یا اینکه به پوشیدن لباس‌های ساده علاقه نشان می‌دادند. با به پایان رسیدن جنگ جهانی استایل‌های دهه 1940 تغییر کرد. پس از جنگ جهانی دوم برند NEW LOOK در فرانسه راه انداخته شد و خانم‌ها را به استفاده از لباس‌های کاملا زنانه، به دور از سادگی و یونیفرم تشویق کردند.

در این دوران مانند زمان جنگ جهانی اول فعالیت خانم‌ها در همه عرصه‌ها از آقایان بیش‌تر بود و همین موضوع سبب شد تا مطابق با وظایفی که برعهده دارند لباس بپوشند. استایل‌های دهه 1940 میلادی به دو دسته تقسیم می‌شوند. در نیمه اول، افراد استایل‌های مردانه و خشن داشتند، در حالی که در دهه دوم استفاده از استایل‌های مجلل و لاکچری و همچنین تمرکز روی جزئیات رواج بیش‌تری پیدا کرد.

فرم لباس‌ها در استایل‌های دهه 1940

در اوایل دهه 1940، لباس‌های زنانه ظاهر جدی‌تری به خود گرفت. استفاده از پیراهن‌های اپل‌دار که در بالاتنه‌شان چین داشتند رواج پیدا کرد و همین باعث شد تا لباس‌ها در این دوران، رسمی‌تر و سنگین‌تر از دهه‌ 1930 باشند. به دلیل مشکلات اساسی مثل کمبود پارچه بلندی این لباس‌ها در این دوره اغلب تا بالای زانو می‌رسیدند، سرشانه‌ها گشادتر شده و قسمت کمری لباس‌ها تنگ‌تر دوخته شدند و استفاده از کمربند رایج شد. پیراهن‌های دوتیکه بوده که به دلیل سادگی و جذابیتی که داشتند در آن دوران هواداران زیادی پیدا کردند.

شلوارهای زنانه برای اولین بار در دهه 1940 روانه بازار شدند. اگر چه قبل از آن هم خانم‌ها به ندرت از شلوارهای زنانه استفاده می‌کردند اما پس از آن استفاده از شلوار رواج بیش‌تری پیدا کرد . خانم‌ها به استفاده از شلوارهای گشاد با لبه‌های برگردان جذب شدند. این شلوار‌ها با استفاده از کمربند روی کمر محکم می‌شدند. در این دوران کفش‌های آکسفورد که بیش‌ترین سازگاری را با این لباس‌ها داشتند بیش‌تر از قبل استفاده شدند.

کت‌های بلندی که قد آن‌ها تا زانو می‌رسید برای اولین بار توسط دنیای مد به جامعه معرفی شد. این کت‌ها توسط یک دکمه در ناحیه کمر بسته می شدند. کت‌هایی که در این دوران ترند شدند به کت‌های ترنچ شهرت داشتند. استایل ساعت شنی استایل محبوب زنان این دوران بود.

محبوبیت لباس‌های تابستانی

کمبود پارچه در این دوران گرانی آن را به همراه داشت و همین امر باعث شد تا استایل‌های دهه 1940 با تغییر و لباس‌ها بسیار کوتاه دوخته می‌شوند تا از مصرف بیش از حد پارچه جلوگیری شود. استفاده از دامن‌های کوتاه و لباس‌های با آستین کوتاه در آن زمان به این دلیل مد شد تا قیمت لباس‌ها پایین بیاید.

یکی از جالب‌ترین اتفاقات این دهه، طراحی مایو دو تیکه برای استخر و ساحل بود. در زمانی که هیچ لباس مخصوصی برای شنا و استخر وجود نداشت این مایوها مورد استقبال بسیار زیادی در بین خانم‌ها قرار گرفتند.

برای دوخت این مایوها از پارچه‌های ساده و سبک استفاده می‌کردند.

جواهرات در دوران جنگ جهانی دوم

در زمانی که وقوع جنگ جهانی دوم روحیه افراد را تضعیف کرده بود مجلات مد و فشن به دنبال آن بودند تا با چاپ تصاویر رنگی و پرزرق و برق از لباس و جواهرات، سطح روحیه و نشاط را در سرزمین‌های درگیر جنگ بالا ببرند. تصاویر بازیگران هالیوود با لباس‌ها و زیورآلات رنگارنگ در مجلات مد بیش‌تر از همیشه خودنمایی می‌کرد. طراحان مد به جای استفاده از جواهرات پاریسی ، از زیورآلات ارزان قیمت طراحان آمریکایی استفاده می‌کردند. علت استفاده از این جواهرات این بود تا با القای حس ثروت در بین افراد، امکان اینکه همه افراد بتوانند در شرایط اقتصادی سخت جنگ از زیورآلات استفاده کنند را فراهم کرده باشند.طراحی و ساخت زیورآلات در آن دوره آنقدر با اهمیت بود که در حالی که کارگران با مهارت را به ساخت ادوات جنگی مشغول بودند، سایر کارگران نیمه ماهر دست در کار ساخت جواهرات متناسب با استایل‌های دهه 1940 بودند.

جواهرات متناسب با استایل‌های دهه 1940

در دهه 1940 به دلیل شرایط جنگ حاکم بر جامعه لباس‌ها همگی با رنگ‌های خنثی با فرم مردانه‌، پارچه‌های ساده و رنگ‌های تیره و مات بودند. به همین جهت در ساخت و طراحی زیورآلات طراحان به دنبال آن بودند تا از طرح‌های هرچه بزرگتر، رنگارنگ‌تر و اغراق شده‌تر از قبل استفاده کنند. در این دوره علاوه بر اغراق در استفاده از طرح‌های بزرگ و رنگ‌های زیاد، در تعداد آن‌ها نیز اغراق می‌کردند. استفاده از جواهرات بزرگ برای آراستن لباس‌ها، کلاه‌ها و کفش‌ها، از سنجاق‌های زینتی برای کلاه‌، کمربند با سگک‌های بزرگ و یراق‌آلات زینتی برای کفش مرسوم بود.

از آنجایی که زیورآلات تنها جزییات در لباس‌های زنانه دوران جنگ جهنی دوم بودند، به سرعت نشانه‌های وطن‌پرستی به طراحی آن‌ها راه پیدا کرد. رنگ‌های قرمز، آبی و سفید از رنگ‌های محبوب جواهرات بودند. استفاده از رنگ قرمز به تنهایی به دلیل شباهت با کمونیسم از محبوبیت کمتری برخوردار بود. اشکال میهن‌ پرستانه‌ای مانند هواپیما،پرچم، شیپور، عقاب سر به فلک کشیده، طبل و … به طرح‌هایی برای سنجاق سینه تبدیل شد. یکی دیگر از اشکال بسیار محبوب و رایج در زیورآلات حرف V به نشان پیروزی بود.  طرح‌هایی مانند گل‌ها، برگ‌ها و میوه‌ها در این دوران بسیار پرطرفدار بودند. از نمونه‌های محبوب زیورآلات میوه‌ای، می‌توان گردند گیلاس را نام برد.

استفاده از زیورآلات دست‌ساز در استایل‌های دهه 1940

شعار make do and mind باعث شد تا در دوران جنگ جهانی دوم زنان به ساخت و استفاده از زیورآلات دست‌ساز تمایل زیادی پیدا کنند. گردنبند‌های قلاب بافی، یقه‌های جداشونده‌ قلاب بافی و سنجاق سینه‌های نمدی از دیگر زیورآلات دوران جنگ جهانی دوم هستند.

سخن آخر

جنگ جهانی دوم چهره‌ی مد و فشن را دگرگون کرد. با هجوم نیروهای آلمانی به پاریس مهم‌ترین خانه‌های مد پاریس که تاثیر مستقیم بر جریان فشن داشتند تعطیل شدند و بسیاری از طراحان پاریسی مجبور به ترک پاریس شدند. این اتفاق باعث شد طراحان دیگر کشورها از جمله ایالات متحده جای خالی طراحان پاریسی را پر‌کنند و دیگر پاریس به عنوان مهم‌ترین پایتخت دنیای مد در مرکز توجه نباشد و استایل‌های دهه 1940 کاملا با دهه‌های قبل و بعد از آن متفاوت باشد.

اگر به زیورآلات و استایل‌های دهه‌های گذشته علاقه مندید پشنهاد می‌کنیم با زیورآلات در دهه 2000 نیز آشنا شوید.